प्राकृतिक सम्पदाको विकाससंगै देशको विकास हुनुपदर्छ

Logo
संजय कुमार राजवंशी प्रकाशित शनिबार, आषाढ ०७, २०८२

अहिले गर्मि समय भएको बेला गर्मि भएको हो तर के वातावरण प्रदुषण गरेका छैनौँ भन हामी पकै सकिदैनौ । वातावरण प्रदुषण दैनिकि भएकै हो । यसै प्रदुषणबाटै नै विभिन्न रसायन प्रक्रिया भएर नयाँ—नयाँ रोगको उत्पादन भएको हो । यो सायद हामी आखाँ बन्द गरेर मानछौँ । हावा, पानि र माटो जस्ता जैविक महत्वपुर्ण वस्तुहरुको लोपउन्मुख अवस्था छैन त हामी पकै भन सकिदैनौँ होला । आज यहि विषय वस्तुमा रहि मेरो केहि व्यक्तिगत विचार प्रस्तुत गर्न चाहान्छु ।

गाउँ र सहरमा ठुला—ठुला भवन बनु, पुल बनु, सडक बनु, जातिय समाजका सामुदायीक भवन बनु यो मात्रै विकास होइनन् । प्रत्येक दिन प्राइभेट कम्पनि, फर्म दर्ता हुनु र रोजगारी सृजना हुनु यो मात्रै विकास होइनन् । ठुला —ठुला महल, सुपर मार्केट बनु, शैक्षिक संस्थाको ठुला—ठुला भवन बनु पनि मात्रै विकास होइनन् । स्थानिय तह, प्रदेश सरकार र संघिय सरकारले अर्बौँ बजेट विदेशी ऋण लिएर सडक, पुल, शैक्षिक संस्था, भवन जस्ता देशको विकास निमार्णका काम गर्नुभनेको पनि मात्रै विकास होइनन् । विकास भनेको हजारौँ वर्षसम्मका लागी प्राकृतिक वातावरण तथा पर्यावरण संरक्षणको दृष्टिकोणले गरिने काम अथवा कार्यलाई विकास भन्न सक्नुपर्दछ । अर्थात यो विकासको मोडेल हुनुपर्दछ । कसरी अर्गानिक र प्राकृतिक पर्यावरणलाई दुसित नगरी सहि विकासको मोडेलमा सहर, गाउँ र बजार अनुसारको सहि व्यवस्थापन गर्नु हो । वनजङ्गल, वातावरण र पर्यावरण प्रकृतिलाई हानी नोकसानी नगरी गरिने कार्यलाई विकास भनुपर्दछ । वातावरणीय क्षेत्रलाई कुनै असर नपारीकन गरिने कार्यलाई विकास भनुपर्दछ । जुन सतप्रतिशत सत्य हो । भावि संततिलाई सहि र वास्तविक विकास दिने योजना अनुसार विकासका कार्यहरु हुनुपदर्छ र यसले समाजलाई र जनतालाई प्रत्येक्ष तथा अप्रत्येक्ष रुपमा के फाइदा र बेफाइदा पार्दछ र सोहि अनुसार विकास हुनु नै वास्तविक विकास अथवा त्यसलाई विकास भनिन्छ । भन सक्नुपर्दछ पनि ।

सहि अर्थमा विकास भने हो भने सुनसरी जील्लाको धराण उपमहानगरपालिकाका मेयर हर्कराज साम्पाङ्गको कामलाई विकास भन सकिन्छ । र यो सहि अर्थमा पनि यहिँ नै वास्तविका विकास हो । श्रम भनेको के हो । माटोसंग जोडिनु भनेको के हो । म, हामी र तपाईँ कसरी सोचनुपदर्छ । भ्रष्टाचार किन गर्नुहुन् । काम गरेपछि मात्रै देश राम्रो बन्छ । यी र यस्ता विषय वस्तुले जनतामा सोचको विकास गर्नुपनि विकास नै हो । विकास गरेर रोगी हुनु, अस्वस्थय हुनु, मांसिक तनाव बढाउनु यी सबै अवास्तविक विकास भनुपर्दछ ।

सहि अर्थमा विकास कस्तोलाई भनिन्छ ।

१. विकास संगै वातावरणलाई सफा र स्वास्थ्य राख्ने कानुनी व्यवस्था हुनुपर्छ ।
२. विकाससंगै प्राकृतिक सम्पदा तथा संस्कार, संस्कृतिहरुको विषेशता र अन्य महत्वपुर्ण विषयलाई हानी नगरी गरिने विकास नै सहि विकास हो ।
३. विकाससंगै वनजङ्गल, जनावर, पशुपंछि लगायत भौतिक सम्पदाको संरक्षण र सहि प्रर्वद्धन हुन जरुरी छन् ।
४. विकास निर्माणमा हावा, पानि, माटो र यस पर्यावरणलाई असर नपारिकन विकास निर्माणको कार्य गर्ने ।
५. ठुला—ठुला भवन निर्माणसंगै भवन प्राकृतीक दृष्टिकोणले निर्माण गर्ने ।
६. विकाससंगै भवनको वरिपरि रुखहरु धेरै लगाउने ।
७. घरबाट निस्केका सबै बेकार घरायसी वस्तुहरु पुन्न निर्माण कार्यमा लगाउने ।
८. सडक, पुल र भवन बनाउदा सो स्थानमा रुखहरु जति काटिन्छ सोहि अनुसार र सोहि स्थानमा अर्को रुख अनिवार्य रोप्ने ।

पर्यावरण तथा वातावरण प्रदुषण नगरी गरिने कार्य नै सहि अर्थमा विकास हो बुझनुपर्दछ । सत्य विषय वस्तुमा जागरुक हुनु नै विकास हो । आज देशमा विकासको लहर चलिरहदा वनजङ्ग, वनस्पति, जनावर तथा प्राकृतिकरुपमा वातावरण पर्यावरण नष्ट भइरहदा यसलाई नै अहिलेको सोच अनुसार विकास भनिएको अवस्था पनि हो । जबकि यो सय प्रतिशत गलत हो । यसको अर्थ यो पनि होइन कि अहिले पुल, सडक, भवन, शैक्षिक संस्थाको तिव्र विकास हुदै गर्दा फेरी अर्को प्रश्न उठदा यो विकास होइन त भने पनि होइनन् ? समय अनुसारको वातावरणमा प्रदुषण क्रमश वृद्धि हुदै गर्दा यसलाई विकास पकै भनिदैनन् । एउटा सानो भन्दा सानो विषय वस्तु गहन दृष्टिकोणले सोच, विचार र सहि दिशानिर्देश अनुसार अर्गानिक तथा प्राकृतिक रुपमा विकास गर्दै जानु नै विकास को सहि अर्थ हो । विकास भन्नाले अर्गानीक रुपले विकास हुनुनै विकास भनिन्छ । प्राकृतिक रुपमा मानव जाति र भौतिक सम्पदा तथा प्रकृतिको सहि अर्थमा विकास गर्नु हो भनेर बुझन जरुरी छन् । मानव जातिको विकास संगै हावा, पानि र माटो एक मानव जातिलाई चाहिने महत्वपूर्ण विषय हो । जस्लाई अर्गानिक र प्राकृतिकरुपमा विकास गर्न आव्श्यक छ ।

स्वास्थ्य चौकी निर्माण गर्नु । स्कुल बनाउनु । शिक्षा सम्बन्धि कार्यक्रम गर्नु । दाइजो सम्बन्धि कार्यक्रम गर्नु । कार्यक्रममा हुनेनहुने फोकसिङ्ग भाषण दिनु । सडक कालोपत्रे गर्नु । सामुदायिक भवन निमार्ण गर्नु । वृद्धा भक्ता बाँडनु । आर्थिक सहयोग गर्नु । यी सबै गौण विषय वस्तु हुन । यस विषयलार्ई साधारण भन्दा साधारण व्यक्तिले पनि गर्न सक्दछन् । यी कामहरु गरेर कुनैपनि प्रमुले विकास गरे भनेर भनु अब यो समयमा सायद सुहाउँदो न होला । आज देशभर सामुदायिक तथा प्राइभेट स्कुल, कलेज र शैक्षिक संस्थाहरु गाउँ, सहर र बजारको गलि—गलीमा स्थापना भएको छ । यस कारण क्रमश अपराध घट्नुपर्ने हुन्छन् तर यहाँ अझै अपराध वृद्धि भइरहेको अवस्था मजाले गाउँ, सहर बजारमा राम्रैसंग देखिन्छन् । सडक, पुल, भवन र अन्य विभिन्न विकास निमार्णका कार्यहरु हुदैछन् नै । तर अपराधीक क्रियाकलापको शिलशिला पनि बढिरहेको छ । अब यस्लाई कुन अर्थमा विकास भन्नु हुन्छन् ।

विकासको अर्थ मान्छे पिच्छे राम्रो र फरक — फरक सोच र दृष्टिकोण हुनसक्नु स्वभाविक नै होला । तर हामी मानव आफुलाई चेतनशिल प्राणी मान्दछौ र हामी कुनै न कुनै अर्थमा मानव जाति एक सोचन सक्ने सहि योग्य प्राणी हौँ । सहि र गलत वास्तविक र साचिकै सहि अर्थमा छुट्याउन हामी सक्दछौँ । विकास भन्नाले वास्तविक रुपमा नेपाली जनताको प्राकृतिक तथा अर्गानिकरुपमा आर्थिक विकास गर्नु, रोजगारीको विकास गर्नु, स्वास्थय क्षेत्रमा आर्योवेदिक औषधिको व्यवस्था, प्राकृतिक तथा वातावरण अनुसारको भवन निर्माण गर्नु हो । वातावरणलाई कुनै पनि असर नगराई सहि अर्थमा विकासका कार्य गर्नु भनेको नै विकास हो ।

तपाईको प्रतिक्रिया दिनुहोस
हाम्रो बारे

ग्रामीण पत्रिका डटकम www.graminpatrika.com । साथै यो  “ एक बहुभाषिक पत्रिका ”  हो । नेपालको सबै जातजातिको भाषा गत समाचार, लेख, रचना, कविता तथा कथा समेत प्रकाशन, प्रसारण गर्ने यो एक बहुभाषिक पत्रिका हो ।

(१)  जि. प्र. का. मो. दर्ता नं. २८०

(२)  सुचना तथा प्रसारण विभाग दर्ता नं. ५०४७—२०८१/२०८२

(३)  प्रेस काउन्सिल नेपाल सुचिकरण नं. ५०६५—२०८१/८२

हाम्रो टीम

प्रबन्ध निर्देशक : संजय कुमार राजवंशी

सम्पर्क

केन्द्रीय कार्यालय : कोशी प्रदेश, राजधानी विराटनगर

सम्पर्क नम्बर :- 9827072150
इमेल :- [email protected]